W najwęższym miejscu bardzo suchego wąwozu Gawari w Egipcie, w miejscu, w którym dolina zwężała się do około 100 metrów, zbudowano kiedyś tamę.
Lata budowy zostały oszacowane na około 2650-2465 p.n.e.
Zapora Sadd al-Kafara miała około 12 metrów wysokości i 110 metrów długości. Wykonano ją z podwójnego muru kamiennego z jądrem iłowym. Podstawa miała szerokość prawie 100 metrów.
Tama miała służyć do zapewnienia odpowiedniego zaopatrzenia w wodę pracowników i towarzyszące im zwierzęta pracujące przy wydobyciu kamieni i marmurów wykorzystywanych później przy budowie świątyń oraz piramid. Gwałtowne wezbranie Nilu spowodowało, że zapora w Sadd al-Kafara uległa zniszczeniu w bardzo krótkim czasie po zbudowaniu.
Ruiny zostały przypadkowo odkryte przez archeologa Georga Schweinfurtha w 1885 roku 🥴
